تنهایی

روزگاری در گوشه ای از دفترم نوشته بودم

تنهائی رادوست دارم چون نیست بی وفا

تنهائی را دوست دارم چون تجربه اش کرده ام

تنهائی رادوست دارم چون عشق دروغین درآن نیست

تنهائی رادوست دارم چون:

تنهائی را دوست دارم چون خدا هم تنهاست

در خلوت وتنهائیم در انتظار خواهم گریست

                    وهیچ کس اشکهایم را نمیبیند

اما از روزی که تو رادیدیم نوشتم:

                   ازتنهائی بیزارم چون تنهائی یاد

آور لحظات تلخ بی تو مردنم است.