خدایا

خدایا

مرا ببخش که گاه برای از دست دادن چیزهایی ناچیز ناراحت میشوم ، اما به ندرت برای از دست دادن فرصت هایی که میتوانستم با تو باشم ، اندوهگین میشوم.

خدایا

مرا ببخش که گاه فراموش میکنم که هر لحظه از عمرم که میگذرد از سرمایه ای که تو به من دادی کاسته میشود و من، همچون کودکی خردسال که بستنی را به دفترچه حساب مادام العمر ترجیح میدهد ، این سرمایه را به بازی میگیرم

خدایا

مرا از غفلت و از خواب بیدار کن قبل از آن زمانی که همه به اجبار از این خواب بیدار میشوند...

بیدارم کن تا زنده ام،

تا زندگی کنم

تا بندگی کنم!